Omdat de stichting Mamazoeloe dit jaar 10 jaar bestaat, blikken we in een jubileumblog terug op de mooiste moment. Klik hier om naar het…
Read MoreDit meisje ontmoette ik 8 jaar geleden in Sengerema. Ze heet: Maryciana P. Nyanzula. Haar adoptiemoeder wilde heel graag dat ze naar school ging…
Read MoreHoera, Mamazoeloe bestaat 10 jaar! Samen vieren wat we allemaal hebben bereikt, is vanwege corona helaas niet mogelijk. Maar foto’s terugkijken kan natuurlijk wel….
Read MoreWie al eens heeft kennisgemaakt met Willeke de Mos of Peter Laurian, weet dat zij de drijvende krachten zijn achter de stichting MamaZoeloe.
Ze leerden elkaar kennen in 2011. Peter was coördinator van een microkrediet project in Tanzania en Willeke ging daar als vrijwilliger naartoe om hem te coachen. Door haar luisterend oor beschouwde Peter Willeke als zijn ‘mom from Holland’. Ze werden vrienden en gingen in de loop van de tijd steeds meer hulp bieden aan kansarme mensen in Sengerema. Willeke als directeur en fondsenwerver van de Nederlandse stichting en Peter als manager van de Tanzaniaanse medewerkers.
De naam MamaZoeloe stamt uit Willeke’s tijd in Kwazulu Natal in 2009. Ze ging toen speciaal naar Zuid-Afrika om aidspatiënten in de laatste fase van hun leven te ondersteunen en een waardig einde te geven. De mensen met wie ze werkte, beschouwden haar als een ‘Mama van de Zulu’s’.
If you have already met Willeke de Mos or Peter Laurian you know that they are the driving forces behind the MamaZoeloe foundation.
They met in 2011. Peter coordinated a microcredit project in Tanzania and Willeke volunteered to coach him. Because of her listening ear, Peter regarded Willeke as his “mom from Holland”. Over time, they became friends and began to offer more and more help to underprivileged people in Sengerema. Willeke as director and fundraiser of the Dutch foundation and Peter as manager of the Tanzanian employees.
The name MamaZoeloe comes from Willeke’s time in Kwazulu Natal in 2009. She then went to South Africa especially to support AIDS patients in the last phase of their lives. The people she worked with considered her a ‘Mum of the Zulu’s.’